tarih:
britpop
liam gallagher
madchester
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
2017 yılındayız. Arkadaşlarım beni bir konsere çağırdıysa ve onlar müzik zevkine sonuna kadar güvendiğim insanlarsa,o konsere giderim genelde. 2017 yılında yaptığım gibi. Böyle bir günün sonunda, bana çok eskide kalmış yalnızca müzikle hissedebildiğim bir bütünlük duygusunu hatırlatan In Hoodies ile tanıştım.
Konser gününe gelmeden konser sonrasına gideceğim. Hissettiğimi ve duyduğumu çok sevdiğim anlardan sonra daha yakından bilmek istedim In Hoodies'i. O zaman fark ettim ki aslında yine 2015 yılı Bant mag. dergisinde röportajını okuduğum,okul yıllarına o zamanki hislerine ve durumuna kendimi çok benzettiğimi düşündüğümü hatırladım. Sonrasında niye müziğini takip etmediğim kısmı karanlık bölge. (bu tarzda akıllıca anılarım bolca mevcuttur)
(16 Haziran 2017 - In Hoodies - Bina)
O röportajda benim ilgimi çeken,ilk defa birisinin yaptığı işle ilgili konuşurken 'kendimi bildim bileli yapıyorum,hep biliyordum,aynı yolu takip ettim' gibi emin cümlelerinin olmayışıydı. Çünkü biliyorum ki çoğumuzun hayatı öyle değil. Neyi aradığını bilememekle geçen o belirsiz,kararsız yılların ağırlığını bir dönem taşımış ya da hâlâ taşıyor olanlar beni anlayacaktır. Röportajda aynı böyleydi işte müzik dinleyerek,kitap okuyarak,geç kalmış hissederek ve kendi bilinçsiz kararlar vererek geçen okul ve gençlik yıllarından bahseden biri. Tüm bu bocalamayla barışmak ise işin bir başka boyutu. Ama şu an bu blog içinde benim de yazılarım varsa bunun sebepleri arasında In Hoodies (Murat Kılıkçıer) ve onun gibi bazı insanlarla karşılaşmış olmam var.
(A Lunar Manoeuvre - 2016) (Recalibrated Expectations - 2018)
Bazı şeylerin zamanı vardır sözüne tam bu noktada katılıyorum işte.Kendimize yakın hayatları,duyguları bulduğumuzda seviniriz çünkü bulmak işin en zor kısmı bana kalırsa. In Hoodies geç kalmışlık duygusuna yenik düşmemiş ve Tv'de duyduğu Richard Ashcroft'un Songs For The Lovers performansının etkisiyle eline gitarı almış. Ki hayatın size kendini inandırdığı olaylardan biri yaşanmış ve yıllar sonra In Hoodies, The Verve vokali Richard Ashcroft'un da prodüktörlüğünü yapan Chris Potter'a kayıtlarını ulaştırmış ve ilk albümü bu şekilde çıkartmış.Bu şahane olayı Artemis Günebakanlı ile katıldıkları Yekta Kopan ile Noktalı Virgül programında kendi anlatımıyla dinleyebilirsiniz. https://www.youtube.com/watch?v=bUID7PjBOZA
İlk kez sahnede izlediğim andan bugüne kadar geçen zamanda bütün konserlerini ilk günkü arkadaşlarımla ve aynı hislerle takip ettik. Müziğiyle tanıdığınız biriyle konuşurken hayal kırıklığı yaşamamak çok düşük bir orandır ama In Hoodies (Murat) bunu da mümkün kılanlardan oldu.(biraz büyük cümleler de kuralım,insan olmanın kuralı)
(3 Kasım 2019 - In Hoodies - MSGSÜ Resim ve Heykel Müzesi - 16.İstanbul Bienali)
Biraz da somut güzellikler diyelim. (Olmazsa olmaz diyen çok biliyorum,burası sizin için geliyor) İlk albümü 2016 yılında çıkan "A Lunar Manoeuvre"nin içinde barındırdığı güzelliklerden bazıları şöyle: Healing, Second Coming, My Con, The Vibe, Brave
Daha sonra 2018 yılında lansman gecesi doğum günümle aynı gün düzenlenen ve hemen orada bulunarak kendime doğum günü hediyesi yaptığım Coo Coo teklisi çıktı.
In Hoodies'e sahnede eşlik eden diğer şahane müzisyenler Zeynep Oktar ve Yasemin Özler'e de bu vesileyle sevgilerimizi iletelim.
(15 Kasım 2019 - In Hoodies - Bina)
Böyle bir süreç geçti biz de bir köşesinden yakaladık ve zevkle takipçisi olduk. Şu an da içinde bulunduğumuz pandemi sürecinden hemen önce 10 Ocak 2020 KadıköySahne'de sanki son izlediğim In Hoodies konseri olduğunu anlamışçasına sahneden bana uzatılan bileklik ise bu biraz hüzünlü durumun belgesi gibi duruyor. İyi müzikler ve samimiyetle işlerini yapan insanlarla buluşmak için aynı hissi paylaştığımız anlara dönmeyi sabırla beklediğim doğrudur. Bu blog biraz da bunun için vardır.
Yorumlar
Yorum Gönder