Filthy Boy: Elbet Bir Gün Buluşacağız

Bazı gruplar gerçekten çok şanssız oluyorlar. Daha önce buralarda yazdığımız ve henüz yazmadığımız grupların bazıları kendi ülkelerinde bile tanınmayabiliyorlar. Bu sefer yazacağım grup Wikipedia’da bile yok. Bulamadım.  

Filthy Boy ile tanışıklığım 2013 senesine dayanıyor. Bir arkadaşımın gönderdiği Youtube videosu ile başladı her şey. Malum video Naught Corner klibiydi. Onu dinledikten sonra da Mental Conditions’a geçtim ve orada kaldım uzun süre. Sırayla diğer şarkılara da geçerim dedim, birkaç tane daha vardı çünkü Filthy Boy’a ait video Youtube’da, fakat geçemedim. Son derece sakin bir şekilde dehşet bir şeyler anlatan adamı geçemedim. Tom Waits’in bir sözü vardır “I like beautiful melodies telling me terrible things” diye. Gerçekten de bu sözün ruhunu yaşatan şarkılardan oluşan bir grup Filthy Boy. Sanki Tim Burton, Edgar Allan Poe hikayesini çekmiş, biz de onu izliyormuşuz gibi bir hisle dinliyorum bütün albümü hala. Bu hissimi grubun söz yazarlarından biri de olan vokalist Paraic Morrissey’e açıkladığımda gülmüştü ve çok fazla Danny Elfman soundtrack’i dinlediğini söylemişti. Bu isimlerin üzerine bir de Alex Turner’ı anmadan geçmeyeyim, çünkü rap vokalleri rock’a yediren bir vokalle de karşı karşıyayız aynı zamanda. Paraic’in Alex’ten farkı, rap vokalden nağme yapmaya geçmemesi :)))

 

Naughty Corner

 

Mental Conditions

Güney Londra çıkışlı grup davulcu Benjamin Deschamps, gitarist Harry Weskin, bas gitarist Michael Morrissey, gitarist ve vokalist Paraic Morrissey’den oluşuyor ve kendilerini tanıdığımızda 19-20 yaşlarındaydılar. İngiliz grupların bir klasiği olarak okulda tanışmışlar ve okuldan sonra yapacak bir şeyler olsun diye grubu kurmuşlar. İlk sahne performanslarını da yine mezuniyetlerinde gerçekleştirmişler. İlk ve tek albümleri olan Smile That Won’t Go Down 1 Nisan 2013’te yayınlandı. The Vaccines, TOY ve Palma Violets gibi isimlerin ön grubu oldular. Ülkemize de gelen Belçikalı grup Maden Suyu ile (ki onları da anlatacağım zamanı gelince) birlikte 2013'ün Kasım ayında Liege’de sahne aldılar. Ben de o noktada kendileriyle yolumu kesiştirebilmiştim. Aşağıdaki fotoğraflar da o geceye aittir.

Dikkatinizi çektiği üzere ve TimeOut’a göre “Grupta The Smiths’dekinin iki katı Morrissey var”. Moz ile herhangi bir akrabalıklarının olmadığını söylüyorlar kendileri. Bu Morrissey’ler ikiz kardeşler, sözleri ve şarkıları birlikte yazıyorlar ve sahnede çok güzel didişiyorlar. Mesela Michael şarkıya girmesi gerekirken sigara yakmaya kalkınca Paraic Morrissey’den sert bir bakış yiyip sırıtarak şarkıya başlıyor. Kliplerini de babalarının da iştirakiyle kendileri çekiyorlar. Mesela Naught Corner’ı babaları çekti diye hatırlıyorum (baba ile çekilen klibe dikkat çekmek istiyorum tam da bu noktada :)) Smile That Won’t Go Down’ın “nolmuş ki burada?” dedirten klibini de yine kendileri çekti diye hatırlıyorum. Hani bizde derler ya, başka ülkede olsa dünya çapında ünlü olurdu filan diye, sen o kadar şarkı yap, kendi klibini kendin çek, ama olmayınca olmuyor sanırım. Belki de bu piyasaların insanları değillerdir diyeceğim, çünkü bir önceki davulcularının gruptan neden ayrıldığını Harry’ye sorduğunuzda King’s College’a Neuroscience okumaya gitti cevabını alıyorsunuz. Sizin şaşkınlığınız karşısında Harry size Neuroscience’ın ne olduğunu anlatmaya başlayınca daha da şaşkın bakabiliyorsunuz.

Smile That Won’t Go Down

Her ne kadar Morrissey’ler birbirleriyle didişseler de onları LL Burns olarak da gördük, CC Wade olarak King Krule’nin Bisquit Town klibinin yönetmenleri olarak da gördük. Hatta yanlış hatırlamıyorsam King Krule’nin ön grubu da olmuşlardı bu klip çalışması öncesinde. 

Filthy Boy, LL Burns ve CC Wade’e evrildi. LL Burns - Get Me Back In The Game klibi ile So Young Magazine tarafından Hidden Gems 2020 listesinde yer aldı.

Kendilerini LL Burns adı altında takip etmeye devam edebiliyoruz, fakat ben Edgar Allan Poe hissiyatını daha çok seviyorum.

 

LL Burns - Get Me Back In The Game

brit me