THE ORGAN: Bu Karanlık Böyle İyi

Tanışma vesilem olan Radyo Eksen'e selamımı yollayıp başlıyorum. "Here we go!"

Bana göre zamanlaması ve kurulması pek organik olamadığı için bir anda karanlık bir odada açılıp patlayan bir ışık gibi hayatlarımıza girip çıkmış olan grup The Organ'dan bahsedeceğim.

Bazen böyle insanı tereddütte bırakan kişiler çıkabiliyor karşımıza. Bir görünüp bir kaybolmalarını kabul edemiyoruz ama meraklı takibimiz devam etse gözlerimizle, kulağımızla ve tabii kalbimizle duysak seslerini yine de sonunun yokuş aşağı olduğunu görmek zorunda kalacağız gibi geliyor.

The Organ Brother isimli şarkılarını duyduğum andan beri bana hep bu karmaşayı yaşattı. Çünkü tek albümlük grup listemizden kendileri de. 2001 yılında uzun bir uğraşının sonunda çıkıyor "Grab That Gun" albümü.

(The Organ - I Am Not Surprised)

Geç bir zaman mı acaba dememin sebebi de bu. The Smiths'e fazlaca hayranlık beslemek, The Cure, Joy Division gibi isimlere benzerlikleriyle anılmak için zor bir zaman. Yine de -hakkını vermeden duramayacağım çünkü tam bu yazıyı yazdığım esnada albümün üçüncü tekrarındayım- The Organ'ın vokali Kaite Sketch ve tüm ekip elbette işin içinden epey iyi çıkmış görünüyor. 

Albümün öne çıkan şarkıları Brother ve Stewen Smith grubu tanımak albümü anlayabilmek için çok iyi iki örnek. Albümün sırayla ilk iki şarkısı olmaları da güzel tesadüf etmiş diyebiliriz. Hatta rahatlıkla hiç şarkı atlamadan dinlenilen albümler listesi yaptığımız zihnimize Grab That Gun'ı ekleyebiliriz.

(The Organ - Brother, video klip)

Grubu seven herkesin aklındaki ilk soruyu buraya da not edeyim. Başka bir örneğini görseydik ikinci albüm gelseydi mesela yine benzer bir heyecanla mı bahsederdim bilemiyorum. En başta söylediğim kararsızlık da tam burada yatıyor zaten. 2001 yılındayız The Smiths sevgisiyle Stewen Smith şarkısı yapıp albümün en iyilerden birini oluşturmak yüksek beklenti getiriyor. Ve beklentiler genellikle hepimizin bildiği gibi üzer, asla yetmez.

İyi bir albümün altında kalmadan devam etmek pek çok meziyeti bir arada ister. The Organ bugünden bakınca grubun oluşma biçimiyle uymayan kişilikleri ve müzikal beğenileriyle devam edebilme ya da ikinci albümde seviyeyi koruyabilme potansiyeli taşıyor diyemiyorum.

(The Organ,Full Performance,live at Maroquinerie,2006)

Tüm ihtimalleri unutup var olan güzelliğe dalmak en iyisidir, yapabildiğimiz müddetçe. Ki Grab That Gun da sizi dünyasına almadan gitmenize izin vermez zaten. Öyleyse ihtiyaç anında ışığı kısınız!

" Someway, somehow

i'm going out now,

it's all about myself"

Selin